تومی آيـي وانتــظـاراز لغت نامه هاپـاک مي شود!

سالهاست كه به اميد آمدنت چشم به آسمان دو خته ايم و ذره ذره جان و دل را به فرياد« العـجـــل» سپرده ايم با آن كه نواي« اين بقيــه الله» سينه را مي سوزاند قلب را به ناله «الغــوث»" اميد تپيدن داده ايم و چشم هايمان را با نور «ادركنی» مزين ساخته ايم.

اي عاشقانه ترين ترانه هستي! من فصل ناله و دردم. با شعر انتـظار تو;  

                          همه هست آرزويـم كه ببينم از تو رويـي

                                                   چه زيان تو را كه من هم بـرسم به آرزويـي

كاش كه خدا عنايتي كند و تو زودتر از زود بيـايي....

تا دگر بر دل زنگار گرفته ننويسيم اين جمـعه هم گذشت، مـولايم و آقـايم چرا نيـامـدي...؟